Polish Recordings from the 1930s 10 CD Boxed Set
Polskie Nagrania Muza GM40005

©2009 MediaWay Składanka Nagrania z lat Trzydziestych Różni Wykonawcy
Syrna Records Premium Collection of Recordings by Various Artists from the 1930's Boxed Set of 10 CDs

Songs by Hanka Ordonówna, Adolf Dymsza, Upić się warto!, Eugeniusz Bodo, Andrzej Bogucki, Tadeusz Olsza, Marian Hemar, Emanuel Schlechter, Mieczysław Fogg, Tadeusz Faliszewski, Adam Aston, Jerzy Petersburski, and Henryk Wars.
CD 1: Hanka Ordonówna (1902-1950) niegasnąca gwiazda Polskiej piosenki
01. Błękitny express, foxtrot
02. Ja śpiewam piosenki, tango
03. Tango Albeniza, tango
04. Jakieś małe nic, slowfox
05. Kogo nasz miłość obchodzi?, tango
06. Mein jidsze Mame, tango
07. Dymek z papierosa, walc angielski
08. Milongera, tango
09. Jeśli kochasz mnie, walc wiedeński
10. Piosenka o zagubionym sercu, tango
11. Szczęście raz się uśmiecha, tango
12. Trudno, slowfox
13. Uliczka w Barcelonie, tango
14. Na pierwszy znak, slowfox
15. Miłość ci wszystko wybaczy, walc angielski
Total Running Time CD 1 - 50 minutes

CD 2: Singing Actors from pre-war Polish cinema - Śpiewający aktorzy przedwojennego Polskiego kina
01. Au mnie siup, a u mnie cyk!, Fox-polka, ADOLF DYMSZA
02. Co bez miłości wart jest świat?, foxtrot, ADOLF DYMSZA
03. Amnie w to graj!, foxtrot, ADOLF DYMSZA
04. Oh, l'amour!, foxtrot, ADOLF DYMSZA
05. Marysia, foxtrot, ADOLF DYMSZA
06. Już taki jestem zimny drań!, foxtrot, EUGENIUSZ BODO
07. Ach Ludwiko!, foxtrot, EUGENIUSZ BODO
08. Dla ciebie chcę być biała!, foxtrot, EUGENIUSZ BODO
09. Kino i życie, tango, ANDRZEJ BOGUCKI
10. Naprzód marsz!, Marsz-foxtrot, ANDRZEJ BOGUCKI
11. Kobieta, która wie czego chce, tango hiszp., ANDRZEJ BOGUCKI
12. Dopiero dziś, slowfox, ANDRZEJ BOGUCKI
13. Oj radi rida!, foxtrot, ANDRZEJ BOGUCKI
14. Proszę mi nie przerywać!, foxtrot, ANDRZEJ BOGUCKI
15. Takie coś!, foxtrot, TADEUSZ OLSZA
Total Running Time CD 2 - 44 minutes

CD 3: Upić się warto! …na cztery głosy
01. Katarynka, Fox-polka, CHÓR JURANDA
02. Szkoda dni, szkoda lat, foxtrot, CHÓR DANA
03. Smutne tango, tango, CHÓR DANA
04. Trzy świnki, foxtrot, CHÓR DANA
05. Dobry wieczór, foxtrot, CHÓR JURANDA
06. Marysia, foxtrot, CHÓR DANA
07. Milongera, tango, CHÓR DANA I HANKA ORDONÓWNA
08. Upić się warto, tango, CHÓR JURANDA
09. Walc o miłości, walc wiedeński, CHÓR JURANDA
10. Walerio!, foxtrot, CHÓR DANA
11. Bez śladu, tango, CHÓR DANA
12. Uliczka w Barcelonie, tango, CHÓR DANA I HANKA ORDONÓWNA
13. Marika, foxtrot węgierski, CHÓR JURANDA
14. Myśl o mnie, tango, CHÓR DANA
15. Wesele, walc, WESOŁA TRÓJKA RADIOWA
Total Running Time CD 3 - 43 minutes

CD 4: Marian Herman (1901-1972) i jego piękne piosenki
01. Związane mam ręce, tango, HANKA ORDONÓWNA
02. Może kiedyś, innym razem, foxtrot, MIECZYSŁAW FOGG
03. To samo niebo, tango, STEFAN WITAS
04. Piękny Gigolo, tango, TADEUSZ FALISZEWSKI
05. Jakieś małe nic, slowfox, HANKA ORDONÓWNA
06. Upić się warto, tango, CHÓR JURANDA
07. Awans dla panny, walc angielski, WITOLD CONTI
08. Żebyś ty wiedziała, tango, MIECZYSŁAW FOGG
09. A ja nic, tylko ty!, walc wiedeński, ANDRZEJ BOGUCKI
10. Kogo nasz miłość obchodzi?, tango, HANKA ORDONÓWNA
11. Mein jidsze Mame cz.1, tango, HANKA ORDONÓWNA
12. Mein jidsze Mame cz.2, tango, HANKA ORDONÓWNA
13. Jak całować, to ułana!, foxtrot, TADEUSZ FALISZEWSKI & CHÓR JURANDA
14. Ja wiem, że ciebie dla mnie szkoda, tango, ANDRZEJ BOGUCKI
15. Po co, po co?, foxtrot, ORKIESTRA TANECZNA
Total Running Time CD 4 - 46 minutes

CD 5: Emanuel Schlechter (1906-1943) muzyczny portret autora piosenek
01. San Francisco, foxtrot, ORKIESTRA TANECZNA
02. Nie smuć się!, slowfox, ORKIESTRA TANECZNA
03. Wszystko będzie dobrze!, walc wiedeński, ORKIESTRA TANECZNA
04. Każdemu wolno kochać, foxtrot, ADAM ASTON
05. Najlepiej w głowie mieć szum, walc, ORKIESTRA TANECZNA
06. Nie raz, nie dwa, nie trzy, walc angielski, ORKIESTRA TANECZNA
07. W hawajską noc, foxtrot, EUGENIUSZ BODO
08. Barbara, foxtrot, CHÓR DANA
09. Sexappeal, foxtrot, ORKIESTRA JAZZOWA
10. Pokochaj mnie, walc angielski, ORKIESTRA TANECZNA
11. Nic o tobie nie wiem, slowfox, MIECZYSŁAW FOGG
12. Dla ciebie chcę być biała, foxtrot, EUGENIUSZ BODO
13. Jadzia, slowfox, ADAM ASTON
14. Jak drogie są wspomnienia, tango, ORKIESTRA TANECZNA
15. Czy tutaj mieszka panna Agnieszka?, tango, ORKIESTRA TANECZNA
Total Running Time CD 5 - 43 minutes

CD 6: Mieczysław Fogg (1901-1990) Król Niezdetronizowany
01. Nie ma szczęścia bez miłości, tango
02. Tej nocy czekam na ciebie, tango
03. Jedyna, jedyna, tango
04. Kochana, tango
05. Białe preludium, slowfox
06. Serce, tango
07. Capri. Pamiętasz Capri. tę wyspę kochanków?, tango
08. Winna jest wiosna dziewczyno, walc angielski
09. Jak gdyby nigdy nic, tango
10. Po deszczu jest słońce, slowfox
11. Jeśli kochasz się w dziewczynie, tango
12. Jesienne tango, tango
13. Żebyś ty wiedziała jak mi się chce!, tango
14. Twe słowa na rozstanie, tango
15. Całuję rączki, tango
Total Running Time CD 6 - 46 minutes

CD 7: Tadeusz Faliszewski (1893-1961) ulubiony głos ii rzeczypospolitej
01. Oj radi rida, Fox-polka
02. Jadziem panie Zielonka!, Fox-tango
03. Tak smutno mi bez ciebie, tango
04. Ach te Rumunki!, foxtrot
05. Pieśń o matce, tango
06. Stachu, tango
07. Czy możesz mi pożyczyć?, foxtrot
08. Smutne tango, tango
09. Albo nikt, albo ty, walc wiedeński
10. Panno Zosiu, ja funduję!, foxtrot
11. Nie żal twych łez, tango
12. Weź mnie, tango
13. Maniusiu, ach!, foxtrot
14. Merci, madame, tango
15. Co bez miłości wart jest ten świat?, foxtrot
Total Running Time CD 7 - 46 minutes

CD 8: Adam Aston (1902-1993) monografia wokalisty
01. Zatańczmy jeszcze ten raz, foxtrot
02. Noc w wielkim mieście, slowfox
03. Chłopcy, na nas już czas, tango
04. Gdy odejdziesz, tango
05. Kącik marzeń, slowfox
06. Już nic nie zostało z miłości twej, tango
07. Dzisiaj tak mi jakoś dobrze jest, foxtrot
08. Ty dziś mieszkasz w sercu mym, walc wiedeński
09. Ani ty, ani ja, walc angielski
10. Sexappeal, foxtrot
11. Gondolo płyń, tango
12. Grzech, tango
13. Nie raz, nie dwa, nie trzy, walc angielski
14. Żałuj, tango
15. Czy pani tańczy rumbę?, rumba
Total Running Time CD 8 - 48 minutes

CD 9: Jerzy Petersburski (1895-1979) monografia kompozytora
01. Maniusiu, ach!, foxtrot, ORKIESTRA TANECZNA
02. Ta ostatnia niedziela, tango, MIECZYSŁAW FOGG
03. Spójrz, tango, ADAM ASTON
04. Pójdź w krainę marzeń, tango, ORKIESTRA TANECZNA
05. Bez śladu, tango, ADAM ASTON
06. Znakiem tego, tango, ADAM ASTON I TADEUSZ FALISZEWSKI
07. Zwiędła chryzantema, tango, ORKIESTRA TANECZNA
08. Jak pani może w nocy spać?, foxtrot, ADAM ASTON
09. Tylko raz, jeden raz, tango, ADAM ASTON
10. Nie chcę, ale muszę, tango, ADAM ASTON
11. Tango andrusowskie, tango, TADEUSZ FALISZEWSKI
12. Niezapominajki, tango, STEFAN WITAS
13. Adieu, kochanko ma!, tango, TADEUSZ FALISZEWSKI
14. Ach, te cyganki, tango, TADEUSZ FALISZEWSKI
15. Jaśminy, tango, ORKIESTRA TANECZNA
Total Running Time CD 9 - 45 minutes

CD 10: Henryk Wars (1902-1977) monografia kompozytora
01. Przychodzi nie wiesz skąd, tango, ORKIESTRA TANECZNA
02. Miłość ci wszystko wybaczy, walc angielski, HANKA ORDONÓWNA
03. Powróćmy jak za dawnych lat, tango, ORKIESTRA TANECZNA
04. Oh, l'amour!, foxtrot, ADOLF DYMSZA
05. Połóż dłoń na dłoni, slowfox, ADAM ASTON
06. Pijany, tango, CHÓR DANA
07. Na pierwszy znak, slowfox, HANKA ORDONÓWNA
08. Co bez miłości wart jest świat?, foxtrot, TADEUSZ FALISZEWSKI
09. Nikodem, foxtrot, ADAM ASTON
10. Oj radi radi rida!, Fox-polka, TADEUSZ FALISZEWSKI
11. Piosenka o zagubionym sercu, tango, HANKA ORDONÓWNA
12. Dobranoc, oczka zmruż, slowfox, SZCZEPKO I TOŃKO
13. Florek, gdzie twój humorek?, foxtrot, EDWARD JASIŃSKI
14. Zakochany złodziej, foxtrot, ORKIESTRA JAZZOWA
15. Ach jak przyjemnie!, foxtrot, ADAM ASTON
Total Running Time CD 10 - 44 minutes

Część 1 - Hanka Ordonówna
Hanka Ordonówna, Ordonka, właściwie Maria Anna Tyszkiewicz, z domu Pietruszyńska, pseud. Weronika Hort (ur. 25 września 1902 w Warszawie, zm. 8 września 1950 w Bejrucie), polska piosenkarka, tancerka i aktorka. Pochodziła z rodziny kolejarza. W dzieciństwie uczęszczała do szkoły baletowej. W wieku 16 lat debiutowała w teatrzyku "Sfinks". W okresie występów w teatrze "Wesoły Ul" w Lublinie zyskała popularność jako wykonawczyni piosenek o tematyce żołnierskiej. Po upadku lubelskiego teatru wróciła do Warszawy, gdzie rozpoczęła karierę jako szansonistka w kabarecie Qui pro Quo. Ogromną rolę w ukształtowaniu jej scenicznej dojrzałości odegrał Fryderyk Jarosy. Pod jego kierunkiem wykształciła swój niepowtarzalny styl, stając się dojrzałą artystką. Sławę, nieprzemijającą do wybuchu wojny, dało jej wykonanie piosenki "Miłość ci wszystko wybaczy" z filmu "Szpieg w masce" z roku 1933. Piosenka ta stała się w pewnym sensie wizytówką Hanki Ordonówny. W roku 1931 została żoną hrabiego Michała Tyszkiewicza, który był też autorem tekstów wielu jej piosenek. Po wybuchu II wojny światowej początkowo w Warszawie, gdzie jesienią 1939 została uwięziona na Pawiaku i skąd wydobył ją mąż i sprowadził do Wilna. Aresztowana przez NKWD po aneksji Litwy przez ZSRR, została wywieziona do łagru w Uzbekistanie. Tam po uwolnieniu w następstwie układu Sikorski-Majski Ordonówna zajmowała się organizowaniem pomocy dla osieroconych dzieci polskich wygnańców. Ewakuowana razem z sierocińcem przez Indie do Libanu po zerwaniu przez ZSRR stosunków z rządem RP, co nastąpiło po ujawnieniu w 1943 masakry katyńskiej. Zmarła w Bejrucie na gruźlicę, której nabawiła się w czasie wojny. Prochy jej przeniesiono i pochowano na warszawskich Powązkach.

Część 2 - Adolf Dymsza, Eugeniusz Bodo, Andrzej Bogucki, Tadeusz Olsza
Aktorzy polskiego kina przedwojennego cechowali się wszechstronnością swych talentów. Nie znano jeszcze wtedy terminu "piosenki aktorskiej", ale prawie wszyscy z ówczesnych aktorów, a przynajmniej ci z pierwszego planu, posiadali bardzo staranne muzyczne wykształcenie, nie mówiąc już o talencie, warunkach głosowych, wrodzonej muzykalności. Po II wojnie światowej poziom sztuki aktorskiej znacznie się podniósł, aktorów śpiewających mamy wielu, warto jednak przypomnieć o tych śpiewających gwiazdorach teatru czy filmu z okresu międzywojennego. A była to plejada wspaniałych nazwisk, którym samo wspomnienie do dziś wywołuje uśmiech. Bo jakże się nie uśmiechnąć na wspomnienie Adolfa Dymszy w cygańskim przebraniu, dyndającego na żyrandolu w filmie "Antek policmajster" i śpiewającego "Co bez miłości wart jest świat", czy Eugeniusza Bodo, przebranego w damski kostium i śpiewającego "Sex apeal" w filmie "Piętro wyżej?!… Na tej płycie przypomniano nagrania piosenek w wykonaniu czwórki świetnych aktorów okresu międzywoennego. Wszystkie nagrania nie pochodzą z ze ścieżek dźwiękowych ówczesnych filmów, a z płyt gramofonowych, na których utrwalono wszystkie niemal filmowe przeboje tych artystów. Są to kolejno: Adolf Dymsza - czołowy polski komik, a jednocześnie kapitalny piosenkarz, którego nagrania skrzą się zawadiackim humorem; Eugeniusz Bodo - czołowy amant filmowy, aktor zarówno dramatyczny, jak i komediowy, ulubieniec wszystkich Polek, przy tym świetny piosenkarz, śpiewający y wielkim wdziękiem; Andrzej Bogucki - aktor i piosenkarz po prostu znakomity, nazywany polskim Marice Chevalierem, obdarzony przepięknym, ciepłym głosem; Tadeusz Olsza - aktor dramatyczny i kabaretowy, absolwent klasy śpiewu warszawskiego Konserwatorium, po wojnie czołowy aktor teatru Syrena.

Część 3 - Upić się warto… na cztery głosy.
Zapewne nie każdy dziś potrafi rozszyfrować, co się kryje pod tajemniczą nazwą revellersi". Ale chyba większość słyszała o Chórze Dana albo miała okazję usłyszeć powojennych "revellersów" właśnie śpiewających "Budujemy nowy dom" w kronice filmowej lat 50. A popularny w latach osiemdziesiątych zespół Vox? No właśnie, to są właśnie revellersi! Tym mianem określano męski kwartet lub kwintet wokalny, śpiewający piosenki i inne lekkie utwory rozpisane na głosy, najczęściej a capella. Historia revellersów zaczyna się w Stanach Zjednoczonych. Tam właśnie szefowie studiów nagraniowych wielkich firm płytowych wpadli na pomysł, aby wzbogacić ofertę i nagrywać nie tylko solistów, ale spróbować utrwalić także zespoły wokalne. Nagranie wielkiej orkiestry z filharmonii nie było możliwe ze względu na brak odpowiedniego sprzętu nagraniowego, natomiast po wielu próbach okazało się, że zespół 5-osobowy jest do tego wprost idealny. Pionierem i prekursorem nowego stylu był amerykański zespół "The Revellers". Nie przypuszczano, że ten artystyczno-akustyczny eksperyment okaże się takim sukcesem. Pomysł stworzenia zespołu a'la The Revellers w Polsce podjął Władysław Daniłowski, kompozytor piosenek i muzyki do filmów. Zorganizował on najbardziej znany z revellersowych zespołów - Chór Dana, który zadebiutował w 1929 roku na scenie kabaretu Qui Pro Quo. Do pierwszego składu Chóru Dana należeli: Tadeusz Bogdanowicz - bas, Mieczysław Fogg - baryton, Aleksander Kruszewski - tenor, Wincenty Nowakowski - tenor oraz Zachariasz papiernik - tenor. Rywalem Chóru Dana był w latach 30. podobny zespół - Chór Juranda. Powstał w 1932r. Jego założycielem był Jerzy Koszutski, zdolny kompozytor używający pseudonimu Jurand. W skład chóru wchodzili: Zygmunt Piotrowski - tenor, Mieczysław Lubański - drugi tenor, Marian Rottengruber - baryton oraz Aleksander Puchalski - bas.

Część 4 - Marian Hemar
Marian Hemar, właściwie Jan Marian Hescheles, pseud. Jan Mariański, Marian Wallenrod i inne, (ur. 6 kwietnia 1901 we Lwowie, zm. 11 lutego 1972 w Dorking pod Londynem) - polski poeta, satyryk, komediopisarz, autor tekstów piosenek. Pochodził z rodziny żydowskiej. Był kuzynem Stanisława Lema (jego matka i ojciec S. Lema byli rodzeństwem). Studiował medycynę i filozofię na Uniwersytecie Jana Kazimierza we Lwowie. Już w czasie studiów parał się satyrą. Po studiach wyjechał na trzy miesiące do Włoch, skąd pisał korespondencje do Gazety Porannej, zatytułowane Z Włoch. Brał udział w walkach o Lwów (po polskiej stronie) w latach 1918-1920. W 1925 przeprowadził się do Warszawy, pracował wraz z Julianem Tuwimem w kabarecie literackim Qui Pro Quo, Banda i Cyruliku Warszawskim. Wraz z Tuwimem, Lechoniem i Słonimskim był autorem wielu skeczy i dowcipów i szopek politycznych. Jego dorobek literacki jest ogromny: ponad 3000 niezwykle popularnych piosenek, do których sam komponował muzykę, setki wierszy, kilkanaście sztuk i słuchowisk radiowych. Był również współpracownikiem Wiadomości Literackich i Wiadomości, oraz dyrektorem teatru Nowa Komedia (1934-1935). W 1939 jego piosenka Ten wąsik (wykonywana przez Ludwika Sempolińskiego w popularnej rewii Orzeł czy Rzeszka), spowodowała interwencję ambasadora Niemiec w Warszawie. Jego pierwszą żoną była aktorka i pieśniarka Maria Modzelewska, jednak małżonkowie rozstali się w 1939 r. (z uwagi na wybuch wojny nie przeprowadzono rozwodu). W Londynie ożenił się z amerykańską tancerką i aktorką Caroll Ann Eric. Zmarł w Dorking pod Londynem, tam też został pochowany na przykościelnym cmentarzu.

Część 5 - Emanuel Schlechter
Emanuel Schlechter (właściwie Edmund, podpisujący się również jako Szlechter, popularnie zwany Mundkiem) był autorem tekstów, kompozytorem i piosenkarzem. Urodził się 26 marca 1906 r. we Lwowie w zamożnej rodzinie mieszczańskiej. Najwcześniejszymi tekstami jego autorstwa są te napisane do muzyki Leona Boruńskiego do rewii "Parada gwiazd". Ten udany początek, będący w dodatku celną satyrą polityczną, zapowiadał nieodległą i na prawdę błyskotliwą karierę Schlechtera. W latach 1933 - 1935 jako piosenkarz (a także akompaniator-gitarzysta) nagrywał pod własnym nazwiskiem oraz pseudonimem "Olgierd Lech" płyty z piosenkami rewiowymi i filmowymi oraz nagrał serię płyt z własnymi piosenkami żydowskimi, np. bardzo znaną "Rabi Eli Melech". Pełnił też bardzo ważną funkcję kierownika literackiego w angielskiej wytwórni płytowej Columbia. Funkcję tę kontynuował w latach 1935 - 1939 w firmie płytowej Odeon w Warszawie. Schlechter pisał piosenki do wielu polskich filmów, przede wszystkim komedii muzycznych. Najważniejsze tytuły to: "Każdemu wolno kochać", "Parada rezerwistów", "Trójka hultajska", "Kocha, lubi, szanuje", "Czy Lucyna to dziewczyna", "Co mój mąż robi w nocy", "Antek policmajster", "Panienka z poste restante", "Kochaj tylko mnie", "Jaśnie Pan szofer", "Dodek na froncie", "Jego wielka miłość", "Amerykańska awantura", "Skłamałam", "Książątko", "Piętro wyżej". Wszystkie te filmy cieszyły się wielka popularnością i należą z pewnością do najlepszych osiągnięć polskiej przedwojennej kinematografii. Ich atutem były oczywiście doskonałe piosenki pisane przez Schlechtera. Schlechter tłumaczył także i adaptował teksty piosenek zagranicznych. Sam był również kompozytorem muzyki filmowej, napisał m.in. muzykę i piosenki do komedii Kochaj tylko mnie. Tuż przed wybuchem II wojny światowej kilka antyhitlerowskich utworów Schlechtera włączył do swojego repertuaru warszawski teatr Ali Baba. We wrześniu 1939 roku znalazł się w rodzinnym Lwowie. Po wkroczeniu Niemców do Lwowa w 1941 roku znalazł się w getcie lwowskim, a w 1943 zginął wraz z żoną i kilkuletnim synem w obozie janowskim we Lwowie. Współtworzył w obozie życie artystyczne, brał udział w wieczorkach literackich. Hitlerowcy zamordowali prawie 80 osób z dużej rodziny Schlechterów. Za swój patriotyzm, wyrażony piórem i odwagą osobista, ten młody, zaledwie trzydziestokilkuletni człowiek musiał zginąć.

Część 6 - Mieczysław Fogg
Mieczysław Fogg, właściwie Mieczysław Fogiel (ur. 30 maja 1901 w Warszawie, zm. 3 września 1990 tamże) - polski piosenkarz śpiewający barytonem lirycznym, którego kariera artystyczna rozpoczęła się w okresie międzywojennym i trwała przez kilka dziesięcioleci po zakończeniu II wojny światowej. Jego najbardziej znane utwory to: "Tango milonga", "To ostatnia niedziela", "Jesienne róże", "Pierwszy siwy włos", "Mały biały domek". Debiut Mieczysława Fogga jako piosenkarza miał miejsce w 1928 roku w Chórze Dana (wtedy pod hiszpańską nazwą Coro Argentino V) na scenie warszawskiego teatrzyku Qui Pro Quo. Ze sceną tą związany był do 1931 roku, potem kolejno z teatrami i rewiami Banda, Rex, Polonia, Cyrulik Warszawski, Wielka Rewia, Małe Qui Pro Quo i Tip Top. Od 1932 roku, Chór Dana koncertował za granicą, m.in. w Niemczech, Estonii, na Łotwie, w ZSRR, Finlandii, Norwegii, Szwecji, Austrii, we Włoszech i w USA, gdzie wystąpił w 31 stanach. Dla firmy fonograficznej Odeon nagrywał 30-50 piosenek rocznie. Towarzyszył w koncertach i nagraniach sławnym polskim artystom kabaretowym, m.in.:Hance Ordonównie, Stefci Górskiej, Zuli Pogorzelskiej i Adolfowi Dymszy. Po odejściu z Chóru Dana zadebiutował jako solista, zwyciężając w ogólnopolskim plebiscycie słuchaczy Polskiego Radia. Występował z własnymi recitalami oraz w programach kabaretowych z Mirą Zimińską i pianistą Tadeuszem Sygietyńskim. Lata okupacji niemieckiej spędził w Warszawie. Występował (za zgodą władz Podziemnej Polski) w kawiarniach dostępnych polskiej publiczności, m.in. w Cafe Bodo i Swann, U Aktorek i Lucyna. Po wojnie w latach 1945-1946 prowadził przy ul. Marszałkowskiej 119 własną kawiarnię artystyczną Cafe Fogg i w latach 1946-1951 roku kierował wytwórnią płyt gramofonowych Fogg Record, obie firmy zostały jednak znacjonalizowane i wkrótce zakończyły działalność. W trwającej ponad sześćdziesiąt lat karierze wystąpił na blisko 16 tys. koncertów. Śpiewał w dwudziestu pięciu krajach Europy oraz w Brazylii, Izraelu, na Cejlonie, w ośrodkach polonijnych Nowej Zelandii, Australii i wielokrotnie w USA i Kanadzie. Mieczysław Fogg był również kibicem najstarszego polskiego klubu - Cracovii.

Część 7 - Tadeusz Faliszewski
Tadeusz Faliszewski, ps. Jerzy Nowogródzki, Jerzy Orowski, Jan Pobóg, Jan Saskowski (ur. 20 października 1898 r. w Żywcu - zm. 2 listopada 1961 r. Chicago w USA) - jeden z najbardziej cenionych piosenkarzy dwudziestolecia międzywojennego, śpiewak, aktor kabaretowy, rewiowy i operetkowy, reżyser. Mąż aktorki Haliny Kidawskiej. Jako aktor debiutował w 1922 r. Grał na scenach i estradach wielu miast Polski, m.in. w Krakowie, Radomiu, Kaliszu i Częstochowie. Jako wokalista występował z Adamem Astonem i Tadeuszem Sas-Jaworskim w popularnym wówczas Chórze Warsa, związany był z warszawskimi teatrzykami rewiowymi Morskie Oko i Nowy Ananas. W latach 1929-1930 kierował kinoteatrem Hollywood, a później założył własny kabaret literacki Rajski Ptak. W konkursie Polskiego Radia zorganizowanym w 1937 r., mającym wyłonić najpopularniejszego piosenkarza zajął III miejsce, po Mieczysławie Foggu i Stefanie Witasie. W 1937 r. wystąpił w filmie Konrada Toma Parada Warszawy, a w 1938 r. w Królowej przedmieścia w reżyserii Eugeniusza Bodo. Jako wokalista znany był głównie z wykonywania piosenek z tekstami Andrzeja Własta, jak: "Całą Warszawa", "Gdzie twoje serce", "Katiusza", "Kiedy przymykam oczy", "Przytul, uściśnij, pocałuj", "Rebeka", "Szkoda twoich łez", "Śpiewaj", "Tango andrusowskie", "Ty, miłość i wiosna", "U cioci na imieninach", "Wanda", "Zapomnisz o mnie", "Zatańczmy tango". Śpiewał też utwory z tekstami innych autorów, m.in.: "Bal na Gnojnej" Juliana Krzewińskiego i Leopolda Brodzińskiego, "Ach, Ludwiko" (sł. Julian Tuwim, "Już się prześnił sen" i "Za tyle pięknych dni" Konrada Toma, "Miasteczko Bełz" (sł. J. Roman), "Pij, bracie, pij" (sł. I. Ber), "Jedź do Santa Fe" (sł. Szer-Szeń), "Jak całować - to ułana", "Kochaj", "Nie będziesz ty, to będzie inna", "Płomienne serca" i "Śluby ułańskie" Mariana Hemara czy "Gwiazdy to czy oczy twe", "Już dziś nie płaczę", "Szczęście trzeba rwać jak świeże wiśnie" i "Zosiu" z tekstami Walerego Jastrzębiec-Rudnickiego. W repertuarze miał tanga, piosenki liryczne oraz satyryczne, wykonywał też arie operetkowe oraz piosenki pochodzące z rewii i filmów. Porównywano go do Ala Jolsona z filmu Sonny boy. Po wojnie pozostał na emigracji początkowo w Wielkiej Brytanii, gdzie nawiązał współpracę z Teatrem Polskim w Londynie. Następnie wyjechał do USA. Tam współpracował z Feliksem Konarskim.

Część 8 - Adam Aston
Adam Aston, właściwie Adolf Loewinsohn (ur. 17 września 1902 r. w Warszawie, zm. 10 stycznia 1993 r. w Londynie) - aktor i piosenkarz polski żydowskiego pochodzenia. Śpiewał w języku polskim, hebrajskim i jidysz. Był jednym z najpopularniejszych artystów dwudziestolecia międzywojennego w Polsce. Karierę zaczynał w Chórze Warsa, następnie występował jako solista w kabaretach i rewiach Morskie Oko, Stara Banda i Hollywood. Popularność przyniosły mu sentymentalne tanga, m.in. "Jesienne róże", "Jest jedna jedyna", "Każdemu wolno kochać", "Serce matki" czy "To nie była miłość". Był też wykonawcą popularnej po wojnie piosenki "Ach, jak przyjemnie". W sumie nagrał około 960 utworów, wziął także udział w Międzynarodowym Konkursie Śpiewaczym Polskiego Radia, zorganizowanym w 1935 r. Wystąpił w kilku produkcjach filmowych dwudziestolecia międzywojennego, z których najpopularniejszymi były "Dwie Joasie" z 1935, gdzie wystąpił u boku Jadwigi Smosarskiej, Aleksandra Zelwerowicza i Michała Znicza, oraz "Manewry miłosne", również z 1935 r., gdzie zagrał obok Lody Halamy, Toli Mankiewiczówny, Ludwika Sempolińskiego, Miry Zimińskiej i Aleksandra Żabczyńskiego. W polskiej wersji językowej filmu "Top Hat" ("Panowie w cylindrach") wykonywał piosenkę "Cheek to Cheek" (polski tytuł "W siódmym niebie"). Po wybuchu II wojny światowej występował początkowo z orkiestrą Henryka Warsa we Lwowie, a następnie w prowadzonym przez Feliksa Konarskiego Teatrze Wojskowym II Korpusu gen. Władysława Andersa.

Część 9 - Jerzy Petersburski
Jerzy Petersburski (ur. 20 kwietnia 1895, zm. 7 października 1979 w Warszawie) - kompozytor muzyki popularnej, także do wielu znanych szlagierów, takich jak To ostatnia niedziela czy Tango milonga (Donna Clara). Po matce Paulinie pochodził ze znanej warszawskiej rodziny Melodysta, zasłużonej dla rozwoju polskiej muzyki klezmerskiej, rozrywkowej i jazzowej. Studiował w warszawskim Konserwatorium, a potem w Wiedniu. Znany ze współpracy z kabaretami oraz teatrzykami warszawskimi. Był autorem muzyki do wielu filmów nakręconych przed II wojną światową. W 1936 otrzymał Złoty Krzyż Zasługi. W latach 1947-1967 tworzył w Ameryce Południowej (Argentyna, Brazylia, Wenezuela). W roku 1967 wrócił na stałe do Polski. W 1969 urodził się jego syn Jerzy Petersburski Jr. Zmarł w Warszawie i został pochowany na Cmentarzu Powązkowskim.

Część 10 - Henryk Wars
Henryk Wars, właściwie Henryk Warszawski (lub Warszowski), ur. 29 grudnia 1902 w Warszawie, zm. 1 września 1977 w Los Angeles, pseud. Fraska, Henry Vars - polski i amerykański kompozytor, pionier jazzu w Polsce, pianista, dyrygent. Pochodził z muzykalnej rodziny: siostra była śpiewaczką La Scali, druga siostra - pianistką. Warszawski ukończył Konserwatorium Warszawskie w klasie Romana Statkowskiego. Będąc studentem akompaniował artystom teatrzyku Morskie Oko. Pracował w wytwórni płyt gramofonowych Syrena Record. Potem zajął się komponowaniem. Pierwsza napisana piosenka (1926 r.) to "New York Times", która nie zyskała zbyt dużej popularności. Tworzył kompozycje do łącznie 53 filmów, m.in. "Szpieg w masce", "Manewry miłosne", do pierwszego polskiego filmu dźwiękowego - "Na Sybir" (1930). Tak powstało wiele przebojów. Prowadził zespół Weseli Chłopcy. Pisał piosenki dla prawdziwych gwiazd takich jak: Hanka Ordonówna, Eugeniusz Bodo czy Zula Pogorzelska. Od 1939 roku brał udział w wojnie, dostał się do niewoli niemieckiej, skąd uciekł, a w 1940 r. dotarł do Lwowa, gdzie założył polski big band. Wraz z armią generała Andersa przewędrował Iran, Bliski Wschód i Włochy. Po demobilizacji osiadł w USA. Tam, po początkowo niepomyślnym okresie, w 1954 roku rozpoczął współpracę z producentami filmowymi w Hollywood. W roku 1963 napisał muzykę do filmu "Mój przyjaciel delfin" ("Flipper"). Jego piosenki śpiewali m.in. Bing Crosby czy Doris Day. Komponował także utwory muzyki poważnej: poematy symfoniczne, balet, concertino.

Partie 1-Hank Ordonówna

Hanka Ordonówna, mort le 7 septembre, née Maria Anna Pietruszyńska Tyszkiewicz, Veronica Hort (né le 25 septembre 1902 à Varsovie, mort le 8 septembre 1950 à Beyrouth) est une chanteuse polonaise, danseuse et actrice. Issu d'une famille de cheminot. Dans l'enfance, elle a fréquenté l'école de Ballet. À l'âge de 16 ans, elle fait ses débuts dans le théâtre « le Sphinx ». Lors des représentations dans le théâtre « Rue Gay » à Lublin en Pologne a gagné en popularité comme une Samba et chants du soldat. Après que la chute du théâtre de Lublin retour à Varsovie, où elle a commencé sa carrière comme un szansonistka dans le quid pro Quo. Un grand rôle dans le façonnement de son stade de maturité a joué un Fryderyk Jarosy l'a amenée sur le. Sous sa direction et a développé son propre style unique, devenant un artiste mature. Renommée, dure jusqu'au déclenchement de la guerre, a donné son interprétation de la chanson « Love you all vous pardonne » du film « l'espion dans le masque » de 1933. Cette chanson est devenue un peu d'une vitrine de Hanka Ordonówny. En 1931, épouse le comte Michael Tyszkiewicza, qui était également l'auteur des textes de plusieurs de ses chansons. Après le déclenchement de la seconde guerre mondiale à Varsovie, où, à l'automne 1939, a été emprisonné dans la prison de pawiak et sortit de son mari et Vilnius. Arrêté par le NKVD après l'annexion de la Lituanie par l'Union soviétique, a été expulsé d'un goulag en Ouzbékistan. Il après sa libération suite à la disposition de l'accord Sikorski-Mayski Ordonówna organisait l'aide aux enfants orphelins d'exilés polonais. Évacuées ainsi que d'un orphelinat en Inde au Liban après la rupture par le biais de l'UNION soviétique, relations avec le gouvernement de la République de Pologne, qui a eu lieu après la divulgation du massacre de Katyn en 1943. Elle meurt à Beyrouth sur la tuberculose, qui ont esquivé en temps de guerre. Ses cendres ont été transférées et enterrés dans la Powązki.

Partie 2-Adolf Dymsza, Eugeniusz Bodo, Andrzej Bogucki, Tadeusz Olsza

Les acteurs de la cechowali de cinéma polonais avant la guerre comme la polyvalence de son talent. Ne sait ne pas encore si le terme « intérimaire », mais presque tous les acteurs contemporains, ou du moins ceux du premier plan avait une éducation musicale très prudente, pour ne pas mentionner le talent, la voix, musicalité innée. Après les seconde guerre mondiale-of-the-art niveaux agissant comme acteurs roses, chantant, nous sommes nombreux, cependant, comme de vous rappeler sur ces chant gwiazdorach théâtre ou le cinéma de l'entre-deux-guerres. Et c'est une pléiade de grands noms, où la simple mention d'aujourd'hui mettre un sourire. Car comment ne pas sourire à l'évocation des Adolf Dymszy déguisé, tzigane dyndającego sur le lustre dans le film « Antek » et chanter « sans amour vaut le monde », ou Eugene Bodo, habillé en costume féminin et volume annuel « Sex », chant dans "à l'étage? ! … Sur cet enregistrement, qu'il est rappelé dans le spectacle de chansons enregistrées quatre grands acteurs de l'époque międzywoennego. Tous les enregistrements ne proviennent pas de la bande-son des films contemporains, et de disques, sur lesquels il a été constaté tous le film frappe presque ces artistes. Ce sont : comédien polonais Adolf Dymsza leader, tandis que dans le même temps un grand chanteur dont l'enregistrement de paillettes avec un Cape et d'épée sens de l'humour ; Acteur leader Eugeniusz Bodo amant à la fois dramatique et comique, favori de tous les polonais, un grand chanteur, chant charme s ; Andrzej Bogucki-acteur et chanteur tout simplement excellent, appelé le Chevalierem polonais Gospodice, doté d'une voix magnifique et chaleureuse ; Acteur Tadeusz Olsza-dramatique et comédien, est diplômé du Conservatoire en classe de chant de Varsovie, après la guerre, un acteur de premier plan du théâtre la sirène.

Partie 3-get drunk worth... à quatre voix.

Sans doute pas tout le monde aujourd'hui peut déchiffrer ce qui est sous le nom mystérieux de revellersi ". Mais je pense que la plupart ont entendu parler de The Choir, ou eu l'occasion d'entendre l'après-guerre chantant, « nous construisons une maison neuve » dans le film « revellersów ». Et populaire dans les années 80 l'équipe Vox ? Eh bien, ce sont juste revellersi ! Cela a été défini comme le quintette vocal masculin ou Quartet, chantant des chansons et autres musiques légères pour voix, généralement orchestrée a cappella. Revellersów histoire commence aux États-Unis. Il les chefs d'entreprise de grande assiette studios est venu avec l'idée d'enrichir et d'enregistrer non seulement les solistes, mais essayez de fixer également les ensembles vocaux. Un enregistrement du grand orchestre de la Philharmonie n'a pas été possible due à l'absence d'appareil de contrôle adéquat, mais après de nombreuses tentatives, il s'est avéré qu'une équipe de 5 personnes à cet idéal. Un pionnier et un précurseur au nouveau style fut le groupe américain « The fêtards ». Là, il a été spéculé que cette expérience artistique-acoustique s'avère pour être un tel succès. L'idée de créer une équipe d'a ' les fêtards en Pologne fait Władysław Daniłowski, compositeur de chansons et de musiques de films. Organisé sur le plus connu revellersowych-Dana Choir, qui a débuté en 1929, sur la scène du cabaret Quid Pro Quo de groupes. La première composition de la chorale inclus : Tadeusz Bogdanowicz-bass, Stepin Fetchit-baryton, ténor-Kruszewski Alexander, Vincent de Paul Nowakowski-ténor et Zachary papiernik-ténor. Rival Dana Choir a été dans les années 1930. comme la bande-choeur du mensonge. A été créé en 1932r. Son fondateur était George Koszutski, compositeur capable qui utilise le pseudonyme de René.Partie du chœur va : Zygmunt Piotrowski-ténor, Lubań-deuxième ténor, baryton-Rottengruber Marian et Alexander Puchalski-bass. 

Partie 4-Marian Hemar

Marian Hemar, Jan Hescheles. Jan Marian, Wallenrod e.a., (né le 6 avril 1901 à Lwów, décédé le 11 février 1972 à Dorking à Londres) était un poète polonais, dramaturge, satiriste, auteur-compositeur. Il venait d'une famille juive. Il était un cousin de Stanislaw LEM (sa mère et père s. Lem étaient frères et soeurs). Il étudie la médecine et philosophie à l'Université Jan Kazimierz Lwów. Déjà pendant ses études, touché à la satire. Après ses études, il alla en Italie pendant trois mois, où il a écrit des rapports pour le matin Journal, intitulé de l'Italie. Il participe aux batailles de Lviv (du côté polonais) dans les années 1918-1920. En 1925, il déménage à Varsovie, il a travaillé avec Julian Tuwimem cabaret dans le Quid Pro Quo, Banda et Il Barbiere di Siviglia. Avec Tuwimem, Morskie Oko et Cyrulik Warszawski il a écrit de nombreux croquis et des blagues et des crèches. Sa bibliographie est énorme : plus 3 000 chansons très populaires, pour lesquels il a composé la musique, des centaines de lignes, plusieurs pièces de théâtre et pièces radiophoniques. Il a également été un collaborateur de l'actualité littéraire et messages et le directeur de la nouvelle comédie théâtre (1934-1935). En 1939, sa chanson la lèvre supérieure (interprétée par Louis Sempolinski dans les têtes de la Revue populaire ou Rzeszka), a donné lieu à l'intervention de l'Ambassadeur d'Allemagne à Varsovie. Sa première femme fut l'actrice et chanteuse Maria Modzelewska, cependant, le couple se séparèrent en 1939 (en raison de l'éclatement de la guerre n'étaient pas divorce). À Londres, il épousa une actrice Ann Carroll, Eric et danseur américain. Il mourut à Dorking à Londres, où il est enterré dans le cimetière.

Partie 5-Emanuel Schlechter

Emanuel Schlechter (né Edmund, signant également comme Szlechter, populairement connu comme Mundkiem) était un compositeur, compositeur et chanteur. Il est né le 26 mars 1906 à Lviv dans une famille bourgeoise aisée. Les plus anciens textes de son sont ceux écrits sur la musique de Leon Boruńskiego à la Revue « parade of the stars ». Ce lancement réussi, une satire politique, de l'allocation de douane promis nieodległą et vraiment brillante carrière Schlechtera. Dans les années 1933-1935 comme un chanteur (et comme accompagnateur-guitariste) enregistré sous son propre nom et le pseudonyme « Richard Lech » CD avec les chansons rewiowymi et le film et une série d'albums avec leurs propres chansons, telles que juif. très bien connu « Rabi Eli Melech ». Il a également été une caractéristique très importante de la directeur littéraire chez le label anglais Columbia. Cela a continué au cours des années 1935-1939 à la société Odeon à Varsovie. Schlechter a écrit la chanson, de nombreux films polonais, principalement des comédies. Titres les plus importants sont: "slow love," "parade des réservistes", « Trois », "hultajska aime, aime, les égards », « Lucyna a girl", "ce que mon mari a été fait dans la nuit", « Antek », "fille avec débrochable sur demande", « love me », "sa seigneurie M. chauffeur", "sur le front," son « Dodek grand amour », « American scene », « Skłamałam », "Roitelet", "l'étage". Tous ces films ont connu une grande popularité et sont certainement une des meilleures réalisations du cinéma polonais avant la guerre. Leur avantage est bien sûr une excellente chanson écrite par Schlechtera. Schlechter traduit et adapté des paroles. Il était aussi un compositeur de musique de film, écrit-il. musique et chansons de la comédie seulement m'aiment. Juste avant le déclenchement de la seconde guerre mondiale, quelques chansons antyhitlerowskich Schlechtera incorporé à votre répertoire de Varsovie théâtre Ali Baba. En septembre 1939, il se retrouva dans sa ville natale. Après l'invasion des Allemands à Lviv en 1941, s'est retrouvé dans le ghetto de Lwów et en 1943 il a été tué avec sa femme et le petit fils dans le camp de Janów Lubelski à Lviv. Il vit dans le camp, ont participé à le œuvre littéraire vous-même. Les Nazis ont tué près de 80 personnes d'une grande famille de Schlechterów. Pour son patriotisme, exprimé avec un stylo et un courage personnel, la jeune trzydziestokilkuletni, un homme devait mourir.

Partie 6-Stepin Fetchit

Stepin Fetchit, Mieczysław Fogiel (né le 30 mai 1901 – 3 septembre 1990) était une chanteuse polonaise, dont carrière lyrique Burian fine art a commencé dans l'entre-deux-guerres et a duré quelques décennies après la fin de la seconde guerre mondiale. Ses chansons les plus célèbres sont: « Tango milonga », « ce dimanche dernier, » « Roses d'automne », "le premier cheveux gris, «"le petit Cottage blanc". Les débuts de Mieczyslaw Fogg que le chanteur a eu une place en 1928 dans le chœur (alors sous le nom espagnol de la Coro Argentino V) sur la scène du théâtre de Varsovie Quid Pro Quo. Avec une scène qui a été associée à 1931, puis successivement théâtres et rewiami Banda, Rex, Polonia, Barber de Varsovie, United Review, petit quiproquo et Tip Top. Depuis 1932, Le chœur tourné à l'étranger. en Allemagne, Estonie, Lettonie, URSS, Finlande, Norvège, Suède, Autriche, Italie et aux Etats-Unis, où il est apparu dans 31 États. Pour la société Odeon a enregistré des chansons de 30 à 50 par an. Il était accompagné de concerts et d'enregistrements des artistes de cabaret polonais célèbre Hance Ordonównie, Stefci, Pogorzelskiej et Farouk Adolf Dymszy. Après le départ de la chorale a fait ses débuts comme soliste, dans un sondage à l'échelle nationale des auditeurs de la radio polonaise. Il a joué avec ses propres programmes de concert et de cabaret avec Mira Zimińską et pianiste Tadeusz Sygietyńskim. Les années de l'occupation allemande à Varsovie. Il est apparu (avec le consentement des autorités polonaises souterrain) dans les cafés disponibles public polonais. Cafe Bodo et Swann, actrices et Lucyna. Après la guerre, en 1945-1946, réalisé par ul. Marszałkowska 119 votre propre artistique Café Cafe Fogg et de 1946 à 1951, il signe disque de LP vinyl Record, mais était deux sociétés Fogg nationalisée et bientôt terminant. En s'étendant sur plus de soixante ans dans une carrière de près de 16 000. concerts. Il chante dans vingt-cinq pays en Europe et au Brésil, Israël, Ceylan, dans les communautés polonaises en Nouvelle Zélande, l'Australie et aux États-Unis et au Canada. Stepin Fetchit était également un fan de la plus ancienne Cracovia de Club polonais.

Partie 7-Tadeusz Faliszewski

Tadeusz Faliszewski, PS. George Navahradak comté, Jerzy Orowski, Azure, Jan Saskowski (né le 20 octobre 1898 à Żywiec – 2 novembre 1961, Chicago)-une des chanteuses plus respectées de l'entre-deux guerres, chanteur, acteur, comédien et réalisateur de cinéma, opérette konarski. Le mari de l'actrice Halina Kidawskiej. Il fait ses débuts d'acteur en 1922 en jouant sur les scènes et met en scène plusieurs villes polonaises. à Cracovie, Radom, Pologne, Kalisz et Częstochowa. Comme chanteur, il a joué avec Adam Aston et Tadeusz Sas-à Jawor puis chœur guerres, il fut associé de Varsovie teatrzykami rewiowymi Morskie Oko et l'ananas nouvelle. Dans les années 1929-1930 il donné à Hollywood et reformera son propre cabaret littéraire oiseau de paradis. Dans le concours de la radio polonaise en 1937, qui déterminent que la chanteuse la plus populaire a pris la 3e place, après le troisième Mieczysławie et Stefanie Witasie. En 1937, il est apparu dans le film, Conrad Tom Parade Varsovie et en 1938 la Reine de la banlieue, réalisé par Eugeniusz Bodo. Comme le plomb chanteur a été connu principalement des chansons avec des paroles par Andrzej Własta comme: « the London ensemble », "où votre coeur", "Katioucha", "przymykam", « Hug, câlin, bisou, » « Rebecca », "tant pis tes larmes", "Sing", "Tango andrusowskie", "Toi, l'amour et printemps", "U cioci l'imieninach", "Wanda", "Forget about me", « Permet de tango ». Il a également chanté des chansons avec des textes d'autres auteurs, notamment: « Bal sur Gnojnej » Juliana Krzewińskiego et Leopold Brodzińskiego, « Oh, St Louise » (le dictionnaire. Julian Tuwim, « a déjà prześnił un rêve » et « tant de belles journées, » Konrad Tom "Belz" (le dictionnaire. J. romains), « Boisson, frère, boisson » (le dictionnaire. I. Ber), promenade à Santa Fe (le dictionnaire. W-Ginseng), "Comment embrasser – c'est un uhlan", "love", "vous n'allez pas vous, ça va être différent", "Fire of the heart" et "Mariages" ułańskie Mariana Hemar hier ou "Célébrités faire vos yeux", "aujourd'hui ne pleure pas", "Lucky vous déchirer comme les cerises fraîches" et "Zosiu" avec Valery Jastrzębiec-Rudnicki. Dans le répertoire Tango, chansons, lyriques et satiriques, jouait une chanson et operetkowe Arias de la Revue et les films. Comparé à la Jolsona Ala de la Sonny boy de film. Après la guerre, il est resté en exil en Grande-Bretagne, où il s'associe avec le théâtre polonais à Londres. Puis il se rendit aux États-Unis. Il y collabore avec Felix un Konarskim.

Partie 8-Adam Aston

Adam Aston, en fait Adolf Loewinsohn (né le 17 septembre 1902 – 10 janvier 1993) était un chanteur d'origine juive et acteur polonais. Il a chanté en anglais, hébreu et Yiddish. Il fut l'un des artistes plus populaires de l'entre-deux guerres Pologne. Sa carrière a commencé dans un choeur des guerres, puis chante en soliste dans les cabarets et revues Morskie Oko, Stara Banda et Hollywood. Popularité lui a valu les tangos sentimentales, entre autres. « Roses d'automne », "il y a un et seulement", "slow love", "coeur de mère" et « il n'était pas l'amour ». Il était aussi un artiste populaire après la guerre, la chanson « Oh, c'est gentil. » Au total, il a enregistré environ 960 œuvres, ont participé au Concours International de chant de la radio polonaise, qui s'est tenue en 1935, a joué dans plusieurs films, dont la plus populaire était l'entre-deux-guerres « Joanna » de 1935, où il joue aux côtés de Jadwiga Smosarskiej, PEVAR et Michael torche et "love", les manœuvres, 1935, où il joue aux côtés de la crème glacée Halamy, Toli Mankiewiczówny, Louis Sempolinski Saint-Nicolas et Alexandra Portraits, Żabczyńskiego. Dans la version en langue polonaise du film "Top Hat" ("gentlemen dans les cylindres") a interprété la chanson « Cheek to Cheek » (titre polonais « seventh heaven »). Après le déclenchement de la seconde guerre mondiale, il a initialement avec Henry Wars à Lviv et puis maintenu par Felix Konarski militaire théâtre II Corps du général Władysław Anders.

Partie 8-Adam Aston

Adam Aston, en fait Adolf Loewinsohn (né le 17 septembre 1902 – 10 janvier 1993) était un chanteur d'origine juive et acteur polonais. Il a chanté en anglais, hébreu et Yiddish. Il fut l'un des artistes plus populaires de l'entre-deux guerres Pologne. Sa carrière a commencé dans un choeur des guerres, puis chante en soliste dans les cabarets et revues Morskie Oko, Stara Banda et Hollywood. Popularité lui a valu les tangos sentimentales, entre autres. « Roses d'automne », "il y a un et seulement", "slow love", "coeur de mère" et « il n'était pas l'amour ». Il était aussi un artiste populaire après la guerre, la chanson « Oh, c'est gentil. » Au total, il a enregistré environ 960 œuvres, ont participé au Concours International de chant de la radio polonaise, qui s'est tenue en 1935, a joué dans plusieurs films, dont la plus populaire était l'entre-deux-guerres « Joanna » de 1935, où il joue aux côtés de Jadwiga Smosarskiej, PEVAR et Michael torche et "love", les manœuvres, 1935, où il joue aux côtés de la crème glacée Halamy, Toli Mankiewiczówny, Louis Sempolinski Saint-Nicolas et Alexandra Portraits, Żabczyńskiego. Dans la version en langue polonaise du film "Top Hat" ("gentlemen dans les cylindres") a interprété la chanson « Cheek to Cheek » (titre polonais « seventh heaven »). Après le déclenchement de la seconde guerre mondiale, il a initialement avec Henry Wars à Lviv et puis maintenu par Felix Konarski militaire théâtre II Corps du général Władysław Anders.

Partie 9-Jerzy Petersburski

Jerzy Petersburski (né le 20 avril 1895 – 7 octobre 1979 à Varsovie) est un compositeur de musique populaire, y compris de nombreux succès connus, comme dimanche dernier ou Tango milonga (Donna Clara). Après que sa mère, Pauline était la célèbre famille de Varsovie de Melodysta, un bien mérité pour le développement de la musique klezmer polonais et de jazz. Il a étudié au Conservatoire de Varsovie et plus tard à Vienne. Connu pour son travail avec cabaret et teatrzykami Varsovie. Il est l'auteur de la musique de nombreux films tournés avant la seconde guerre mondiale. En 1936, il reçut la Croix d'or du mérite. Dans les années 1947-1967 en Amérique du Sud (Argentine, Brésil, Venezuela). En 1967, il revient en polonais. En 1969, il naît son fils Jerzy Petersburski Jr. est mort à Varsovie et est enterré au cimetière de Powązki.

Partie 10-Henryk Wars

Henryk Wars, effectivement Henry Warszawski (ou Warszowski), né le. 29 décembre 1902 à Varsovie, est mort. 1er septembre 1977 à Los Angeles, alias Fraska, Henry Vars-polonais et compositeur, pionnier du jazz en Pologne, pianiste, chef d'orchestre. Il venait d'une famille de musiciens : sœur était a La Scala, une autre soeur-pianiste. Il est diplômé du Conservatoire de Varsovie Varsovie, Roman Statkowski classe. En tant qu'étudiante pour accompagner les artistes de Morskie Oko. Il a travaillé dans un disque de sirène LP Record. Puis il a composer. La première chanson écrite (1926) "le New York Times, qui n'a pas gagné beaucoup de popularité. Créer des compositions pour un total de 53 films, entre autres. « Spy dans le masque », « Manoeuvres » d'aimer le premier polonais de son film-"Sibérie" (1930). Autant de hits. A conduit les garçons heureux de l'équipe. Il a écrit la chanson pour les stars comme Hank Ordonówna, Eugeniusz Bodo ou Zula Pogorzelska. Depuis 1939, il participe à la guerre, il fut capturé, où il s'est échappé, et en 1940, elle est arrivée à Lviv, où il a fondé le polonais big band. Avec une armée du général Anders traversa l'Iran, le Moyen-Orient et l'Italie. Après la démobilisation, il s'installe aux États-Unis. Là, après un initialement échoue au cours de 1954 a commencé à travailler avec des producteurs de films à Hollywood. En 1963, il écrit la musique pour le film « mon ami le Dauphin » ("Flipper"). Ses chansons qu'ils chantaient. Bing Crosby a fait Doris Day. Il compose aussi des morceaux de musique classique : poèmes symphoniques, concertino de Ballet.