Pieśni walki podziemnej (1942–1944)

 

Poniższy opis dotyczy grupy utworów
Pieśni walki podziemnej to zbiór pięciu piosenek patriotycznych napisanych przez Lutosławskiego na zamówienie Biura Informacji i Propagandy Armii Krajowej.
Wszystkie są typowymi przykładami repertuaru, do jakiego należą. Największą popularność zyskał Żelazny marsz ze słowami Stanisława Ryszarda Dobrowolskiego, jednak nawet ten utwór nigdy nie stał się przebojem na miarę Warszawskich dzieci Andrzeja Panufnika lub Szturmówki Jana Ekiera.
Konteksty
Zdaniem Romana Haubenstocka, który komentował dla „Ruchu Muzycznego” wydanie trzech zeszytów z pieśniami tego typu autorstwa Witolda Lutosławskiego, Jana Ekiera i Andrzeja Panufnika, znaczenia tych utworów należy upatrywać przede wszystkim w sferze pozamuzycznej.

Chants de la lutte souterraine (1942-1944)

La description suivante se réfère au groupe de chansons
Songs Of The Underground Fight est un recueil de cinq chansons patriotiques écrites par Witold Lutosławski à la demande du Bureau d'Information et de Propagande de l'Armée de l'Intérieur.
Ce sont tous des exemples typiques du répertoire auquel ils appartiennent. La plus grande popularité acquise Marche de fer sur des paroles de Stanislaw Ryszard Dobrowolski, mais même cette chanson n'a jamais été un succès tel que les enfants de Varsovie Andrzej Panufnik ou Szturmówki Jan Ekier.
Contextes
Selon Roman Haubenstock, qui a commenté pour « Mouvement Musical » édition de trois cahiers de ce type de chansons de Witold Lutoslawski, Jan Ekier et Andrzej Panufnik, l'importance de ces travaux doit être considérée principalement dans le domaine de la non-musicale.